(met de klok mee)

 

Han Neijenhuis - drums & zang  Stef Woestenenk - zang & gitaar  Marcel Everts  - bas, zang  Henk Buiting - piano, hammond & zang


Henk Buiting

Wie ben je?

Henk Buiting uit Zutphen

geboren: 1961

Hammond en toetsen

 

Muzikale verleden

White Heat (samen met Alan Gascoigne en Tim Disney).

 

 

 

Daarna ook veel commercieel werk gedaan

met Flame en McIntosh

Henk and Friends in Zwolle en Indigo in Zwolle

Tegenwoordig Moonyard en Claptunes. 

 

In Claptunes sinds?

In Claptunes sinds 2014.
Daarvoor heette het Long Distance Call

 

Wat heb je met Eric Clapton?

Clapton heeft een groot oeuvre om uit te kiezen.
Elke periode heeft zijn charme. De muzikanten

waarmee hij zich door de jaren heeft omringd zorgen ervoor dat hij geïnspireerd wordt.
Iets wat iedere muzikant wil en zoekt.

 

Favoriete Clapton-periode, song(s) en/of album(s)?

De periode dat hij met Steve Gadd, Nathan East en Billy Preston speelt vind ik de mooiste.

 

Wat maakt Claptunes voor jou zo'n mooie band?

Claptunes is voor mij een band die niet Clapton precies naspeelt. We proberen de essentie te pakken

en dat over te dragen. We zijn natuurlijk ook niet Clapton of de muzikanten waarmee hij gespeeld

heeft. We hebben onze eigen bagage en dat neem je mee.

Wat ik leuk vind is dat iedere avond anders is. Het is nooit twee keer hetzelfde. Dat willen we ook niet.
We communiceren op het podium zowel luisterend als kijkend en zoeken de grenzen op.

Motiveren en inspireren elkaar en dat zie je terug in het publiek. Zij zien dat we plezier hebben en

dat straalt over.  Wat wil je nog meer?!


Han Neijenhuis

Wie ben je?

Han Neijenhuis uit Zutphen

geboren: 1962

Drums

 

Muzikale verleden?

Sinds 1979 in veel bands gespeeld, veel rock en blues, maar ook soul, funk en allround

coverrepertoire. Enkele namen: Poundcake, Superfly, Tony Spinner Band, Leif de Leeuw Band, Sonny Hunt, The Veldman Brothers, Etta James Experience en tegenwoordig CryM e A River Band en uiteraard Claptunes. Veel getoerd in Nederland en aantal keren buitenland. Albums opgenomen met o.m. Tony Spinner, Sonny Hunt en Veldman Brothers.

 

In Claptunes sinds?

In 2019 allereerst meegedaan als invaller en uiteindelijk vaste drummer geworden.

 

Wat heb je met Eric Clapton?

Voordat ik bij Claptunes kwam was ik nog niet heel bekend met Clapton. Natuurlijk kende ik veel van zijn muziek, zeker ook de Cream-tijd. En ik had de vinyl-versie van
461 Ocean 
Boulevard al heel lang in de kast staan. Maar sinds ik in deze band speel ben ik me uiteraard veel meer in hem gaan verdiepen en heb ik ontdekt wat een geweldige gitarist Clapton is, met zijn prachtige warme toon. Hij staat nu in mijn rijtje favorieten, samen met onder meer Page, Blackmore, Beck, Trucks en Hendrix.

 

Favoriete Clapton-periode, song(s) en/of album(s)?

Ik heb niet een specifieke voorkeur. Veel vind ik mooi, ook weer zijn laatste album Lady On The Balcony.
461 Ocean Boulevard blijft natuurlijk wel een favoriet, omdat ik die het best ken en de pure seventies-sound en feel me goed bevalt. Maar ook de periode met Nathan East en held Steve Gadd, zoals op het live-album One More Car, One More Driver, vind ik gaaf.

 

Wat maakt Claptunes voor jou zo'n mooie band?

Claptunes is geen tribute in de zin dat we Clapton exact kopiëren. We nemen de originele songs als uitgangspunt, maar geven er wel onze eigen draai aan. Er is ruimte voor

improvisatie, dynamiek, avontuur én vooral ook plezier!
Dat straalt over naar het publiek en dat vervolgens ook weer naar ons. Geen enkele Claptunes-gig is hetzelfde.
Dat maakt het zo leuk!


Marcel Everts

Wie ben je?

Marcel Everts uit Zutphen

geboren: 1972

Basgitaar


Muzikale verleden?

Mijn eerste band was First Stage. We speelden alleen maar eigen werk. Hier een mooie demo

mee opgenomen, welke nu uiteraard van cassette naar MP3 is omgezet.

Daarna een aantal bandjes doorgelopen, veelal gelegenheidsbands met coverwerk.

Met de band Splinter in het Zweedse Malmö het prachtige album Dreamers opgenomen,

onder leiding van topproducer en bassist Jonas Reingold.
Het album werd goed zeer ontvangen in zowel de nationale én internationale pers. Dit leidde tot vele shows in de

Nederlandse en Duitse clubcircuit.

Vanaf 2008 speelde ik in Wide Open, met deze bluesrockband onder meer gespeeld op het grote Bospop Festival in Weert, samen met acts als ZZ Top, Santana en Europe.

Daarna kwam het meer commercieel georiënteerde project FUSE. Hiermee stonden we in 2010 in het voorprogramma van Bon Jovi, Kane en Di-rect tijdens het Royal Beach Concert in

Scheveningen in 2010, voor bijna 45.000 toeschouwers. Hierna speelden we veel in het Nederlandse clubcircuit en op radiostations als 3FM.

Mijn laatste project voor Claptunes was ABBA Fever.
Deze band werd uitgeroepen tot beste tribute band van Nederland 2017/2018. Daarnaast heb ik mijn eigen project NÉESIE, een fictief karakter, waarmee ik met kritische,

humoristische teksten mijn medemens aan het denken probeer te zetten. Ik heb sinds 2019 drie singles met clip uitgebracht: Wattan jonge, Rasoptimist en ‘Doorgedraaid’.


In Claptunes sinds?

Vanaf 2021 als invalbassist en sinds 2022 als vaste bassist.

 

Wat heb je met Eric Clapton?

Sinds kort meer dan ik dacht. Ik heb hem altijd erg bewonderd als muzikant. Kende uiteraard

zijn bekende en soms minder bekende liedjes. Sinds mijn intrede bij Claptunes ben ik hem

nog meer gaan waarderen en vind zijn diversiteit in zijn muzikale carrière erg verrassend.

Favoriete Clapton-periode, song(s) en/of album(s)?

Ik heb geen specifieke periode als voorkeur. Uit iedere periode zijn nummers te vinden die

mij erg aanspreken. Als bassist vind ik zijn live periode met Nathan East op basgitaar erg interessant en uitdagend. Naast Nathan vind ik de frisse sound die zijn live band neerzet erg prettig, iets wat ik graag meenemen in mijn spel.

 

Wat maakt Claptunes voor jou zo'n mooie band?

De saamhorigheid, vriendschap en muzikaliteit van de band vind ik een hele fijne omgeving om in te vertoeven. Vooral met de relaxte manier hoe wij als band met de muziek én elkaar omgaan. Uiteraard serieus en gefocust, want de nummers moeten natuurlijk wel staan als een huis. Maar neem vooral jezelf niet te serieus en alles in dienst van het liedje, daar draait het om.


Stef Woestenenk

Wie ben je?

Stef Woestenenk uit Vorden

geboren: 1978

zang en gitaar


Muzikale verleden

In het kort:

Who’s Serious?, Framed, Op Drift, Ham ‘n Eggs, Fillmore East Bluesband, Steve Miller Tribute, Tom Petty Tribute, JJ Cale tribute, Jethro Tull tribute, CCR Tribute, Moonyard, Four Eyed Faces en Claptunes. Albums heb ik opgenomen met onder meer Moonyard en Four Eyed Faces. Sessies deed  ik met Ben Jolink, Chris Jagger, Steve Simpson, Charlie Hart, en vele anderen.

 

In Claptunes sinds?

Ik speel in Claptunes sinds de oprichting, ontstaan vanuit een bluesproject in 2014.


Wat heb je met Eric Clapton?

Thuis groeide ik op met de elpees van mijn ouders, een onwaarschijnlijke magneet. Er zaten een paar Clapton-platen tussen. Cream, Blind Faith, Solowerk en een verzamelelpee. Ik was 10 jaar oud en ging op gitaarles met maar één doel: de liedjes van Clapton spelen! Heel leuk dat ik dat ruim dertig jaar later nog steeds graag doe!


Favoriete Clapton-periode, song(s) en/of album(s)?

Het is lastig om de leukste periode te kiezen, omdat iedere plaat en band van Clapton wel iets heeft

om van te houden. Als ik toch een keuze moet maken, dan kom ik uit bij zijn live platen. Live at the Fillmore van Derek & The Dominos….die vind ik echt te gek! De live uitvoering van Let it Rain of Why does love got to be so sad…geweldig! Op het live album Just One NIght speelt hij samen met Albert Lee. Die plaat hadden we thuis en ik kan het noot voor noot meezingen. De live platen van Cream zijn heerlijk kakofonische uitspattingen en daardoor ben ik ook op het spoor geraakt van solowerk van Jack Bruce. Ik draaide Cream in de auto, maar van mijn oma moest het op een gegeven moment toch uit. Dan zette ik mijn walkman op.  
24 night uit de jaren ‘90, daar was Clapton in topvorm!
De reünie plaat van Cream uit  2005… 
kippenvel. 
I
k blijf van Clapton 'live' houden, er ademt zoveel passie uit!

Wat maakt Claptunes voor jou zo'n mooie band?

Claptunes betekent voor mij avontuur. Samen op pad naar mooie plekken om te spelen. Ik vind het ook wel spannend, want als er echte Clapton-liefhebbers in de zaal staan dan hoop ik dat we ze weten te overtuigen. Meestal lukt dat! Niet omdat we hem perfect kopiëren, maar de ziel van de nummers weten over te brengen met veel plezier op het podium. Het komt goed over en daar ben ik trots op. Ik moet nog wel eens terugdenken aan de tijd dat ik begon met gitaarlessen…. Geweldig dat mijn jeugddroom is uitgekomen. Claptunes is een (h)echte club, waardoor we elkaar de ruimte gunnen. Dat is fijn!